We sluiten ons af
Op weg met met mijn boodschappen naar huis kom ik een bekende tegen en maken we een kort praatje. Al snel lopen we door want we zijn druk. Ik hoor de vogels fluiten en de wind door de bomen waaien.
Op weg met met mijn boodschappen naar huis kom ik een bekende tegen en maken we een kort praatje. Al snel lopen we door want we zijn druk. Ik hoor de vogels fluiten en de wind door de bomen waaien.
Anderhalf jaar geleden deed ik een stap opzij. Mijn dochter verdiende vrijheid. Zij mocht niet langer klem zitten tussen haar moeder en mij. Dat was pijnlijk. Voor mijn familie, voor mij en vooral voor mijn dochter. Het moment dat ik haar losliet raak ik nooit meer kwijt. Maar ik moest verder. Waarom loop ik steeds vast? Wie wil ik zijn? Wie ben ik echt?
0 reacties