Als ik mij op voorstel aan nieuwe collega’s of vrienden zeg ik altijd wie ik ben, dat ik een dochter heb en dat ik getrouwd ben met een man. Bij elke voorstelronde voelt het alsof ik opnieuw uit de kast kom. Hetzelfde gevoel heb ik als ik in de media verschijn met een artikel of een interview. Waar komt deze uitspraak toch vandaan: uit de kast komen? Het voelt alsof ik meer open moet zijn dan de norm. Het voelt als een onthulling. Iets vertellen wat het daglicht niet mag verdragen.
In de tijd dat ik getrouwd was met een vrouw heb ik mijn homoseksuele gevoelens onderdrukt. Ik had ze ver weg gestopt. Ik wilde voldoen aan het perfecte plaatje. Mezelf en mijn gevoelens in het verborgene te houden. Hierdoor kreeg ik stress en de angst voor afwijzing werd groter. Maar op een gegeven moment kwam ik uit voor wie ik was en ben.
Sporten was in mijn leven altijd een rode draad. Ik vind het heerlijk om mezelf in de fitnessruimte uit te dagen en in het zweet te werken. Bovendien zorgen neurotransmitters dopamine, serotonine en endorfine die ik aanmaak ervoor dat mijn stress minder wordt en mijn geluksgevoel toeneemt! Ditzelfde voelde ik nadat ik uitkwam voor mijn homoseksuele gevoelens. Het was een weldaad, een opluchting.
Als ik mezelf vrij voel en kan zijn zoals ik wil zijn, door niet meer in de kast te zitten, komen er negatieve maar ook positieve reacties. Voor de negatieve reacties was ik altijd bang. Positieve reacties komen vaak uit onverwachte hoek waar je het niet verwacht. Bij mij heeft het uit de kast komen gezorgd voor minder stress en meer geluksgevoel. Ook hier hebben mijn neurotransmitters hun werk gedaan. 😀 Daarom wil ik je oproepen om ook jezelf te zijn zoals je bent.
Laten wij met z’n allen ervoor zorgen dat we niet meer een te grote kast kopen waarin wij ons kunnen verstoppen maar aanwezig zijn zoals we zijn! Alleen zo kan ik tevreden zijn met mezelf en de dingen die op mijn pad komen ook al is het vaak niet iets was ik van te voren had zien aankomen.
0 reacties